soda p

2022 was een fantastisch muziekjaar, hierbij een selectie van wat er veel heeft liggen ronddraaien op m’n SL1210MKII.

De Top 5

1. Kurt Vile – (Watch My Moves)
   Kurt is geen geweldige zanger en een slordige elektrische gitarist maar die liedjes. En de invulling daarvan, de sfeer, het instrumentarium, hoe het klinkt, subliem. En als ie z’n akoestische gitaar pakt is ie onnavolgbaar. Persoonlijke prijsnummers zijn Jesus On A Wire (zou dat een outtake kunnen zijn van Lotta Sea Lice?) en Say The Word (zou dat nummer een toespeling kunnen zijn op de productie die hij heeft gedaan voor Dinosaur Jr’s Sweep It Into Space? Driving from Philly to Amherst?).
2. Death Cab For Cutie – Asphalt Meadows
   Ik ving wat op over simpelere liedjes en het gemis van Chris Walla. Dat eerste kan ik me wel in vinden maar het verschuift de focus wat meer naar de prachtige teksten van Benjamin Gibbard en dat lijkt me echt geen verkeerde ontwikkeling. En het tweede, tja ja, het klopt wel dat ook deze plaat net als Thank You For Today geen prachtig uitgesponnen nummers bevat die bij mij wel tot het favoriete DCFC œuvre behoren zoals I Will Posess Your Heart of We Laugh Indoors. Foxglove Through The Clearcut komt in de buurt maar mist net die draai van dat het in essentie een volledig nummer had moeten zijn met couplet, brug en refrein.
3. Wet Leg – ST
   Na eerst de wat kleinere zalen uitverkocht te hebben verkopen ze nu drie keer achter elkaar de Amsterdam Arena uit. Best knappe prestatie om dat allemaal binnen één jaar te doen. Maar de liedjes zijn dan ook wel erg goed. Sixpacks lauw bier, sexy over de motorkap glijden, doomscrolling en lichtgevende planktonpoep.
4. Silversun Pickups – Physical Thrills
   Fijne plaat wederom alhoewel ik Widow’s Weeds en Better Nature net wat sterker vond. Misschien nog wat vaker luisteren om de stijgende lijn alsnog te ontwaren.
5. Stromae – Multitude
   Wat minder luchtig waardoor de tegenstelling wat minder wringt maar de impact des te hoger is. De teksten blijven magisch alhoewel één nummer over de perfecte drol in de ochtend wel voldoet. Vind ik dan hè.

Al het andere

Spoon natuurlijk met Lucifer On The Sofa. En Soccer Mommy is aan het groeien, ondanks de eclectischere aanpak voelt het meer als één geheel op Sometimes, Forever. Radiate Like This van Warpaint had misschien wel op 6 gekund nu ik er zo over nadenk. Capelton Hill van Stars heb ik ook met plezier mogen beluisteren. En ben nog niet toegekomen aan Once Twice Melody van Beach House. Hetzelfde geldt voor When The Wind Forgets Your Name van BTS. De echte BTS dan wel te verstaan.